อยู่บ้านเก็บตัวมาได้หนึ่งเดือนเนื่องจากสถานะการณ์ที่เป็นอยู่ ตอนนี้ก็เหมือนจะเริ่มอยู่ตัว ไม่ใช่ดีขึ้นแต่เหมือนเริ่มจะเข้าใจในชีวิตมากขึ้น ปล่อยวางได้ระดับนึงแล้ว คิดไปก็เครียดเปล่าๆ 🙂
ตอนนี้ของกินของใช้ก็เริ่มจะหมด จึงต้องออกเดินทางออกไปซื้อของเข้าบ้าน ไม่ได้ไปสถานที่คนเยอะๆมาเกือบเดือน มีรายการของที่ต้องซื้อเยอะ เลยต้องทำลิสท์ของต้องซื้อก่อน จะได้รีบซื้อรีบกลับ
พอเที่ยงก็รีบออกทันที(รอเช็คก่อนว่ามีงานรึเปล่าค่อยออกไป) จัดเตรียมอุปกรณ์ป้องกันตัวไปเต็มที่ หน้ากากผ้า แผ่นกรอง แอลกอฮอล์ล้างมือ แว่นตา …เป็นการไปซื้อของที่ตื่นเต้นครั้งนึงในชีวิตเลยนะ(ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น ก็เก็บตัวตลอด อาจจะดูโอเว่อร์ไปรึเปล่า ผมมีโรคประจำตัว ถ้าติดมาจะแย่เลยต้องระวังตัวเองให้มากกว่าปกติ)
ไปห้างสีเขียว(เข้ม)เพราะใกล้ที่สุดละ และของก็น่าจะได้ตามต้องการ คิดว่าคนน่าจะน้อย พอเข้าลานจอดรถถึงกับอึ้ง ทำไมรถเยอะจังฟ่ะ แต่พอเข้าไปในห้างคนไม่เยอะมาก มีพอเห็นบ้าง และที่ดีคือของมีเยอะ ไม่เหมือนช่วงแรกที่โรคเริ่มระบาด ของเริ่มขาดแคลน แต่วันนี้ของเยอะเลือกซื้อได้สบาย 🙂
ซื้อของเรียบร้อย โดนไปเยอะเพราะซื้อไว้เผื่อหลายวัน(ไม่อยากออกบ่อยๆ) เก็บของที่รถ แวะซื้อข้าวและก็รีบกลับบ้าน ถึงบ้านก็รีบเปลี่ยนชุด อาบน้ำ นั่งหน้าคอมพ์แบบเหงาๆต่อไป
phichai sang 