ถนนพระราม2ยาวแค่ไหนลองไปวัดดู

รถมอเตอร์ไซค์สตาร์ทไม่ติด คิดว่าน่าจะแบตไม่มีไฟ เข็นไปจั๊มไฟแบตรถยนต์ พอสตาร์ทติดคิดว่าจอดเดี๋ยวก็ดับอีกออกไปขี่ซักครึ่งชั่วโมงประจุไฟใหม่ซักหน่อยละกัน

เอาสายจั๊มไฟผูกท้ายรถไปด้วย เผื่อไม่ติดจะได้อุ่นใจ ขี่จากบ้านไปได้ซักพักไปถึงหน้า Big C พระราม2 การจราจรก็ติดๆเพราะรถจอดรับ-ส่งคนเยอะ เราขี่อยู่เลน2 เพราะเลนแรกมีรถแท็กซี่จอดกันยาว ขี่ตามรถกระบะมา อยู่ๆรถกระบะเบรคกระทันหัน(กระทืบเบรค รถแท็กซี่ตัดหน้าจากเลน3ไปเลนแรกเพราะมีคนโบก อันนี้ลุงจ่าเล่าให้ฟังทีหลัง) เราก็เบรคทันที แต่ไม่ทันรถพุ่งไปท้ายรถกระบะทันที เราเสียหลักละเพราะเบรคกระชั้นชิดมากเลยหักรถลงพื้นจะได้ไม่ชนรถกระบะ ไถลไปกับพื้นทั้งคนทั้งVespa นอนนิ่งสนิทอยู่หลังรถกระบะ ตอนนี้รถหยุดหมดทุกเลน เหมือนหยุดเวลาเลย

พอตั้งสติได้รีบลุกมาดูรถทันที ห่วงรถ มีพี่ผู้ชายขี่รถมอเตอร์ไซคมาจอด แล้วบอกเดี๋ยวยกรถให้ๆ ขอบคุณมากเลยคับ ลุงจ่าแกเดินมาพอดีเล่าว่ารถตัดหน้ารถกระบะ พร้อมกับบอกให้เข็นรถเข้าริมฟุตบาทก่อน เพราะการจราจรติดมาก รถกระบะก็ขับเลยไปหน่อยเข้าไหล่ทางและไปซื้อน้ำซื้อน้ำแข็งมาให้ประคบแผล ลุงจ่าเดินมาถาม

ลุงจ่า : ไปชนโดนกระบะรึเปล่า
เรา : ไม่โดนคับ เกือบ ผมเอารถลงพื้นก่อน
ลุงจ่า : ดีนะไม่ใช่วัยรุ่นถ้าเป็นวัยรุ่นน่ะชนท้ายไปแล้ว
แล้วเดินมาตบรถ บอกรถแข็งมากนะเนี่ย ซักพักก็วิทยุเรียกรถกู้ภัยมา ซักพักก็มีรถกู้ภัยวิ่งย้อนศรมารับ
ลุงจ่า : ขับย้อนมาเลยรึไง
กู้ภัย : ผมอยู่เลยไปนี่เอง นึกว่ามีคนเจ็บหนักเลยรีบมา
กู้ภัย : ไปชนโดนกระบะรึเปล่า
เรา : ไม่โดนคับ เกือบ ผมเอารถลงพื้นก่อน
กู้ภัย : ok งั้นพี่ไปโรงพยาบาลกับผม รถพี่เดี๋ยวให้น้องผมขี่ตามไป

แล้วเราก็ไปนั่งหน้าที่รถกู้ภัย แล้วก็ไปโรงพยาบาลอย่างไวโดยมีน้องกู้ภัยขี่รถเราตามมา พอไปถึงโรงพยาบาลก็หาเอกสารพรบ. เล่มรถ พอเอกสารเรียบร้อยก็ไปเอ็กซ์เรย์ ทำแผล หมอเข้ามาสอบถาม และให้นอนดูอาการ1-2คืน ก่อนจะขึ้นห้องพักน้องกู้ภัยเอากุญแจมาคืนและบอกว่ารถพี่ขี่นิ่มมากเลยคับ

ได้นอนห้องรวม(2เตียง) พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยซักพักก็มีประกันภัยมา(วิริยะ)รวดเร็วมาก สอบถามเหตุการณ์และลงไปดูรถแล้วก็ไป โรงพยาบาลนี้ไม่รู้จักมาก่อน เล็กๆแต่ดูสะอาดและทันสมัยดี พยาบาลก็ดูแลดีมาก แต่ตอนกลางคืนนอนไม่ค่อยหลับเจ็บแผลและเสียงรถพยาบาลวิ่งเกือบทั้งคืน อยู่โรงพยาบาลก็นอนๆนั่งๆไปวันๆ เบื่อๆไม่ค่อยมีอะไรทำ ไปทำกายภาพ ล้างแผลทำแผล กินยา ฉีดยา

หลังจากหมอมาดูอาการ เคลียร์เอกสารเรียบร้อยก็ได้ได้กลับบ้านซักที แต่ก็ยังไม่กลับแวะกินติ่มซำก่อน55 เรียบร้อยก็ขี่รถกลับบ้าน ขี่ไปก็เกร็งๆเพราะเจ็บแผลด้วย กว่าจะถึงบ้านเล่นเอาเหนื่อย

update : ออกจากโรงพยาบาลมาไม่กี่วันก็ขับรถต่อได้เลย
update : ครบ1เดือน ตอนนี้แผลแห้งหมดแล้ว เหลือข้อเท้าที่เดียวเกือบแห้งแล้วนะ